Sten Pettersson

Είδα τον Στεν έπειτα από πολύ καιρό στη Θεσσαλονίκη. Έδειχνε πιο ξεκούραστος παρότι και έκανε αφαίρεση ενός νεφρού λόγω όγκου και έχασε τον πατέρα του πριν από λίγους μήνες. Ο Στεν ξεχωρίζει ανάμεσα στα άτομα που ασχολούνται με την επαγγελματική κατάρτιση. Έχει εκείνη τη μοναδική αντίληψη του κόσμου που φανερώνει αυτογνωσία και καλλιέργεια, τη νηφαλιότητα και ηρεμία που δύσκολα πια βρίσκεις στο χώρο, το διακριτικό χιούμορ που δύσκολα φαντάζεσαι ότι κρύβεται σε ένα Σουηδό και την κρίση που χτυπάει ακριβώς στο κέντρο των προβλημάτων.

Όταν πήρα την απόφαση να φύγω για το Cedefop άκουσα πολλά για τις συνθήκες, τα προβλήματα, τα θετικά και τα αρνητικά μιας τέτοιας αλλαγής. Καμιά γνώμη δεν ήταν τόσο εύστοχη όσο του Στεν.

Θα έχεις καλές συνθήκες δουλειάς, καλά χρήματα αλλά ταυτόχρονα θα νοιώσεις πολύ μεγάλη μοναξιά. Προσπάθησε να μην μπλέξεις με πάρα πολλά και φρόντισε να κρατήσεις τις ισορροπίες μέσα σου, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται αυτό.

Δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σωστά αυτά τα λόγια.

Την Παρασκευή ήρθε σαν επισκέπτης. Με τα γνωστά μαύρα ρούχα και τα στρογγυλά γυαλιά που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Είπε πολλά, τόσο προσωπικά, όσο και στη συνάντηση. Είναι παράξενο πόσο εύστοχος ήταν και πάλι. Εκεί λοιπόν, ανάμεσα στους εμπειρογνώμονες της κατάρτισης είπε:

Αλήθεια το Cedefop δεν σκέφτεται να αλλάξει τους όρους και τις συνθήκες εργασίας; Δεν είναι καλύτερο οι ειδικοί να έρχονται και να δουλεύουν σε κάποιο θέμα και μετά να επιστρέφουν στη χώρα τους; Εργάστηκα εδώ και ξέρω. Όταν περάσουν οι πρώτοι μήνες, δεν είναι πάνω από 6-7 αυτοί, τότε συνειδητοποιείς ότι λείπει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από τη ζωή σου. Ότι η νοσταλγία γίνεται όλο και πιο έντονη και τελικά αισθάνεσαι την ανάγκη να γυρίσεις στον τόπο σου στο σπίτι σου, στους ανθρώπους σου!

Πόσο σωστός ήταν για μια ακόμα φορά.